Chociaż nie jest tak powszechna jak koniczyna, lucerna siewna bez wątpienia stanowi jedną z najczęściej spotykanych w naszym kraju roślin pastewnych.

Obszar występowania lucerny siewnej jest bardzo szeroki – obejmuje rejony takie jak:

• Europa
• Afryka (oryginalnie część północna, dziś rozprzestrzeniona na inne obszary)
• Azja
• Australia i Nowa Zelandia (gatunek inwazyjny)
• Ameryka (wprowadzona na potrzeby upraw)

Jest ona dość charakterystyczna, zarówno pod względem wyglądu jak i właściwości. Warto jest bliżej przyjrzeć się temu ziołu, gdyż posiada ono wiele praktycznych zastosowań, a osoba z nimi obeznana z pewnością zrobi z niego pożytek.

Co w takim razie kryje się za tym dość niepozornie wyglądającym kwiatkiem? Okazuje się, że bardzo wiele. Przede wszystkim, jest to popularny składnik paszy, który zapewnia bydłu zdrowy i pożywny posiłek. Roślina ta sprawdza się także w postaci siana lub kiszonki, zachowując większość swoich wartości odżywczych. Co więcej, wysoka zawartość witamin i minerałów sprawiła, że lucerna siewna zyskała zainteresowanie w zielarstwie. Od dawna stosuje się ją w medycynie tradycyjnej jako środek na odporność, istnieją także pewne przesłanki, że może ona wspomóc leczenie astmy, problemów z nerkami czy pęcherzem, a także podwyższonego poziomu cholesterolu oraz cukrzycy.

Zioła pastewne w kuchni – czy lucerna siewna nadaje się do spożycia?

Nie tylko zwierzęta chętnie zajadają się lucerną siewną. Roślina ta jest w pełni jadalna na człowieka, a odpowiednio przyrządzona, stanowi zdrowy dodatek do posiłku. Używa się jej przede wszystkim w zielonych sałatkach, ale także jako dodatek do kanapek czy burgerów. Zioło to może posiadać jednak nieco gorzkawy posmak, dlatego najczęściej ogranicza się do stosowania jego kiełków lub nasion. Warto jest wprowadzać ją do zdrowej kuchni – jest to duża dawka witamin i substancji odżywczych, która z pewnością wzbogaci każde danie.

Morfologia lucerny siewnej – podstawowe informacje

Aby móc wykorzystać daną roślinę, najpierw trzeba potrafić ją odpowiednio zidentyfikować. Zioła pastewne mają to do siebie, ze czasem ciężko jest je od siebie odróżnić, gdyż poszczególne gatunki potrafią być bardzo zbliżone w kwestii wyglądu. Chcąc mieć pewność, że w skład miejscowej flory wchodzi lucerna siewna, warto jest poznać jej morfologię.

Nie powinno się tu sugerować wysokością łodygi, gdyż ta waha się od kilkunastu centymetrów do niemal metra. Co jest istotne to natomiast liście rośliny – te posiadają charakterystyczny, wydłużony kształt oraz nieregularną końcówkę, na której znajdują się ząbki. Kwiaty lucerny siewnej są z kolei okrągłe i posiadają intensywną, purpurową barwę, czasem wypadającą nieco bliżej koloru fioletowo-granatowego. Warto wspomnieć także, że roślina ta, z uwagi na swój wieloletni rozwój, klasyfikuje się jako bylina.